I znowu mnie naszło artystycznie… Zdarza mi się doznawać takich olśnień w zakresie dekoracji. Tym razem zainspirowały mnie bezimienne groby, które mijam każdego dnia w drodze do/z pracy przy Cmentarzu Bródnowskim. Monotonia dojazdów komunikacją miejską może mieć również swoje dobre strony. Codziennie w drodze do pracy mijam ceglany mur cmentarny wzdłuż ul. św. Wincentego. Kiedy kończy się ogrodzenie podziwiam z kolei nagrobki w zakładach kamieniarskich czekające na swoich ostatecznych właścicieli. Jeszcze bezimienne, w przeróżnych aranżacjach i formach, czekają na klientów. Każdego dnia dwa razy dziennie doznaję refleksji nad tym, co nieuniknione czeka każdego z nas. Nie popadam w pesymizm. Ot, po prostu taka „życiowa” czy raczej „ostateczna” droga do pracy.…