Co czytam? „Cztery tysiące tygodni”

Współczesny człowiek wyhodowany w kulturze kapitalizmu ma coraz większy problem z prawdziwym relaksowaniem się, odpuszczaniem, oddaniem się chwili i czerpaniu z życia na zasadzie „tu i teraz”.

Czytam właśnie książkę Olivera Burkemana „Cztery tysiące tygodni”, która rozpoczyna się drastycznymi słowami: „na dłuższą metę wszyscy jesteśmy martwi”. Średnio mamy do przeżycia właśnie tytułowe cztery tysiące tygodni. To bardzo mało, dlatego trzeba przestać robić wszystko i zająć się tym, co się liczy.

Będąc w spirali konsumpcji i dążenia do zaspokojenia ciągle nowych potrzeb i wymyślnych rozrywek, pracujemy coraz więcej. Nie przekłada się to jednak na spokój ducha, prawdziwy wypoczynek i lepsze relacje z najbliższymi. Jesteśmy bardziej niecierpliwi niż nasi przodkowie. Robimy milion rzeczy naraz wierząc, że z czasem uda się nam przyspieszyć jeszcze bardziej.

Nawet w czasie wolnym zamiast naprawdę wypoczywać, chcemy cenne godziny jak najlepiej spożytkować, aby przyniosły nam określoną korzyść. Pompuje się nam do głowy, że dobra jest aktywność, samorozwój i efektywność. Coraz trudniej nam usiąść spokojnie bez telefonu, oddychać i patrzeć po prostu w niebo.

Spieszymy się ze wszystkim, tworzymy harmonogramy i próbujemy zawładnąć czasem, ale on jest nieokiełznany. Kiedy podejmujemy próbę zawładnięcia nim, w rezultacie to czas przejmuje władzę nad nami. A najgorsze co możemy zrobić to żyć w przekonaniu, że teraz się przemęczymy, poświęcimy, przetrwamy, ale potem będzie lepiej, zmieni się na lepsze i będziemy mieli czas na wszystko. Nie zmieni się. Nie będzie czasu na wszystko. To co dla nas ważne, trzeba zacząć robić już teraz.

Co w tym pomaga? Cierpliwość. A po więcej wskazówek zapraszam do książki.